در میان پرونده‌های پیچیده‌ی اف‌بی‌آی، یک مأمور تازه‌کار مأموریتی دریافت می‌کند که فراتر از تحلیل‌های کلاسیک جنایی است. قاتلی زنجیره‌ای با الگویی رمزآلود، در تعقیب قربانیان خود است و تنها سرنخ واقعی، در ذهن یک نابغه‌ی جنایت‌کار محبوس نهفته‌ست. گفت‌وگوهایی که میان این دو شکل می‌گیرد، بیشتر از آن‌که صرفاً اطلاعاتی باشند، به نبردی روانی تبدیل می‌شوند؛ درهم‌تنیدگی هوش، ترس و کنجکاوی. فرم کارگردانی، استفاده استادانه از نور و میزانسن، به مخاطب حسی از ناامنی و وسواس می‌دهد. این اثر نه‌تنها برنده پنج جایزهٔ اصلی آکادمی شد، بلکه استاندارد جدیدی برای ژانر روان‌شناختی و دلهره‌آور تعریف کرد. بازی‌ها، خصوصاً اجرای تاثیرگذار شخصیت دکتر زندانی، تا مدت‌ها در حافظه می‌مانند؛ اثری که ذهن را بیشتر از قلب به چالش می‌کشد.