روایتی لطیف و نوستالژیک از رابطه یک پسر بچه با سالن سینمای کوچک شهرش که به محملی برای رؤیاپردازی، دوستی و دلبستگی‌های نخستین تبدیل می‌شود. فیلم با بازگشت مردی بالغ به زادگاهش آغاز می‌شود؛ جایی که خاطرات کودکی‌اش و پیوندی عمیق با آپاراتچی مهربان سینما دوباره زنده می‌شود. اثر با نگاهی انسانی و شاعرانه، تأثیر سینما بر زندگی افراد را به تصویر می‌کشد و عشق به هنر هفتم را در دل هر سکانس جاری می‌سازد. جوزپه تورناتوره با کارگردانی پرظرافت و استفاده از موسیقی دلنشین انیو موریکونه، اثری خلق کرده که لبریز از احساس، غم و زیبایی است. فیلم نه‌فقط ستایش‌نامه‌ای به سینما، بلکه تأملی بر گذر زمان و تغییر نسل‌هاست. تجربه‌ای که قلب تماشاگر را با خود همراه می‌کند.