با ساختاری غیرخطی و روایت معکوس، این فیلم یکی از خلاقانه‌ترین تجربه‌های سینمایی قرن بیست‌ویکم را رقم زده است. داستان درباره مردی است که حافظه کوتاه‌مدتش را از دست داده و تنها با یادداشت‌ها، عکس‌ها و خالکوبی‌های روی بدنش تلاش می‌کند حقیقتی را کشف کند که زندگی‌اش را تحت‌تأثیر قرار داده. روایت هوشمندانه، مخاطب را درگیر پازلی پیچیده و گیج‌کننده می‌کند که هر قطعه‌اش زاویه‌ای تازه از واقعیت را آشکار می‌سازد. کریستوفر نولان با کارگردانی دقیق و جسورانه‌اش، تماشاگر را در ذهن آشفته شخصیت اصلی غوطه‌ور می‌سازد. بازی تأثیرگذار گای پیرس و فضای سرد و مرموز فیلم، به ایجاد تجربه‌ای منحصربه‌فرد کمک کرده‌اند. اثری که مفاهیم هویت، اعتماد و حافظه را به چالش می‌کشد و بیننده را وادار می‌کند تا تا پایان، درگیر تفسیر و تردید باقی بماند.