روایت درد و تنهایی با جیکوب الوردی و اسکار آیزاک؛ پیام ضد جنگِ «فرانکنشتاین» دل تورو

مراسم دیشب جوایز گاتهام تنها صحنه اعتراض به هوش مصنوعی نبود، بلکه محلی برای واکاوی عمیق‌ترین مفاهیم انسانی در فیلم جدید گیرمو دل تورو، «فرانکنشتاین»، بود. دل تورو که جایزه «ونگارد» را به همراه دو بازیگر اصلی‌اش، جیکوب الوردی و اسکار آیزاک دریافت کرد، همکاری با این دو ستاره را «یکی از بزرگترین امتیازات زندگی‌اش» نامید و شیمی میان آن‌ها را ستود.

کارگردان مکزیکی با اشاره به عمق بازیگری الوردی و آیزاک گفت: «آن‌ها آرکی‌تایپ‌ها (الگوهای کلیشه‌ای) را بازی نمی‌کنند. آن‌ها وضعیت بشری و اشتیاق برای یافتن ارتباط را در دنیایی که آن‌ها را نمی‌فهمد، دراماتیزه می‌کنند.» دل تورو سپس پلی میان داستان کلاسیک قرن نوزدهمی و وضعیت آشفته جهان امروز زد و افزود: «این دنیایی است که در آن درد، فقط درد می‌زاید؛ واقعیتی که متأسفانه اکنون بسیار ملموس و فوری است، تا زمانی که کسی تصمیم بگیرد این چرخه را متوقف کند.»

این تفسیر از داستان فرانکنشتاین نشان می‌دهد که اقتباس جدید نتفلیکس، فراتر از یک فیلم ترسناک معمولی است و احتمالاً لایه‌های عمیق ضدجنگ و اجتماعی دارد. دل تورو که خود را همیشه یکی از «مطرودین» می‌دانسته، در این بازیگران خانواده‌ای جدید یافته است. او سخنرانی تأثیرگذار خود را با حمله‌ای بی‌پرده به تکنولوژی‌های بی‌پروح به پایان رساند و با گفتن «F*ck AI»، مرز مشخصی میان هنرِ برخاسته از رنج انسانی و هنرِ ماشینی ترسیم کرد. این فیلم که قرار است به زودی در نتفلیکس منتشر شود، روایتی مدرن و دردناک از تنهایی هیولایی است که شاید انسانی‌ترین موجود داستان باشد.

Deadline