پیروزی به دری خوش آمدید: چگونه تیم‌های خلاق پشت صحنه، HBO را به حاکم بلامنازع یکشنبه‌شب‌ها تبدیل کردند؟

موفقیت‌های اخیر سریال‌های HBO فراتر از اعداد و ارقام خشک آماری است؛ این پیروزی‌ها نتیجه مستقیم سرمایه‌گذاری بر روی تیم‌های خلاق و چشم‌اندازهای هنری جسورانه است. گزارش ورایتی درباره رکوردهای جدید «خوش‌آمدید به دِری» و «من عاشق لس‌آنجلس هستم»، فرصتی است تا نگاهی دقیق‌تر به مغزهای متفکری بیندازیم که این آثار را خلق کرده‌اند. در جبهه درام و وحشت، خانواده موسکیتی (اندی و باربارا) به همراه جیسون فوکس، توانسته‌اند با کمپانی تولیدی خود "Double Dream"، استانداردهای سینمایی را به تلویزیون بیاورند. حضور تهیه‌کنندگان کارکشته‌ای مثل روی لی و دن لین در کنار آن‌ها، تضمین کرده است که پیش‌درآمد فیلم «آن»، از نظر بصری و روایی چیزی کم از نسخه‌های سینمایی نداشته باشد.

جیسون فوکس که نویسندگی اپیزود افتتاحیه را بر عهده داشته و به عنوان یکی از شورانرهای اصلی فعالیت می‌کند، نقش کلیدی در معماری این موفقیت داشته است. او توانسته تعادلی ظریف میان ارجاع به منبع اصلی (رمان کینگ) و خلق خطوط داستانی جدید ایجاد کند که نتیجه‌اش جذب ۵.۸ میلیون بیننده برای یک اپیزود بوده است. این تیم نشان داد که می‌توان یک فرنچایز ترسناک را بدون از دست دادن کیفیت، بسط داد و به یکی از ستون‌های اصلی پلتفرم HBO Max تبدیل کرد.

در جبهه کمدی، ریچل سنوت به عنوان خالق، ستاره و تهیه‌کننده اجرایی «من عاشق لس‌آنجلس هستم»، ثابت کرد که یکی از استعدادهای نوظهور و قدرتمند هالیوود است. او با همکاری تهیه‌کنندگان برجسته‌ای مثل لورین اسکافاریا (کارگردان فیلم Hustlers) و مکس سیلوستری، صدایی تازه و مدرن به کمدی‌های HBO بخشیده است. دستیابی به ۱ میلیون بیننده در اپیزود ششم، گواهی بر این است که مخاطبان با نوع نگاه سنوت به زندگی شهری و روابط مدرن ارتباط برقرار کرده‌اند. استراتژی HBO در اعتماد به مؤلفان – چه کارگردانان بلاک‌باستری مثل موسکیتی و چه کمدین‌های ایندی مثل سنوت – بار دیگر جواب داده و یکشنبه‌شب‌ها را به انحصار این شبکه درآورده است.

Variety