سینمای مستقل و عطش برای داستانهای متفاوت

فیلم جدید «گرایند» و فلسفه پشت آن، نمادی از یک جریان حیاتی در سینمای امروز است: پاسخ سینمای مستقل به نیاز روزافزون مخاطبان برای داستانهای اصیل، عجیب و خلاقانه.
یک بیانیه علیه تکرار
پیتر کالینز کمبل، کارگردان فیلم «گرایند» (Grind)، در بیانیهاش نکته مهمی را مطرح میکند: «مخاطبان آماده چیزهایی عجیبتر، خندهدارتر و خلاقانهتر از آن چیزی هستند که به آنها داده میشود.» این جمله، یک نقد مستقیم به فرمولهای تکراری و بیخطر بسیاری از فیلمهای استودیویی بزرگ است. سینمای مستقل، مانند همیشه، به عنوان پناهگاهی برای داستانهای متفاوت عمل میکند.
روایت دغدغههای امروزی
داستان فیلم درباره یک پیک موتوری است که در «فرهنگ تلاش بیپایان» (hustle culture) غرق شده؛ این یک دغدغه کاملاً امروزی و مرتبط با نسل جوان است که کمتر در بلاکباسترها به آن پرداخته میشود. انتخاب این سوژه نشان میدهد که سینمای مستقل همچنان به دنبال بازتاب دادن واقعیتهای اجتماعی زمانه خود است.
ترکیب یک ستاره جوان و تحسینشده مانند جک هیون (Jack Haven) با یک نماد کمدی ضدجریان دهه ۹۰ مانند جنین گرافلو (Janeane Garofalo)، یک فرمول کلاسیک در سینمای مستقل برای ایجاد یک انرژی غیرمنتظره و جذاب است. در نهایت، پروژههایی مانند «گرایند» که با حمایت نهادهایی چون «سینیریچ» ساخته میشوند، خون تازه را به رگهای سینما تزریق میکنند و به مخاطبانی که تشنه اصالت هستند، امید میبخشند.
منبع: Deadline