فیلمی که تارانتینو نصفه دوست داشت

«مردی از یو.ان.سی.ال.ای.» فیلمی است که منتقدان و حتی کوئنتین تارانتینو را دو دسته کرد؛ اثری که نیمه اولش عالی اما نیمه دومش ناامیدکننده توصیف شد، اما همه بر سر یک چیز توافق داشتند: درخشش هنری کویل.
فیلم «مردی از یو.ان.سی.ال.ای.» (The Man from U.N.C.L.E.) ساخته گای ریچی (Guy Ritchie) مصداق بارز یک اثر دوپاره است. کوئنتین تارانتینو (Quentin Tarantino) این موضوع را به بهترین شکل خلاصه کرده است: «نیمه اول واقعاً بامزه و عالی بود... [اما در نیمه دوم] قرار بود به این داستان احمقانه توجه کنم؟» این نظر تارانتینو، بازتابدهنده نظر بسیاری از منتقدان در زمان اکران بود که فیلم را به خاطر تمرکز بیش از حد بر سبک و استایل به جای محتوای داستانی و هیجان، نقد کردند. با این حال، فیلم با گذشت زمان به یک اثر کالت تبدیل شده و طرفداران زیادی پیدا کرده است؛ طرفدارانی که مجذوب شیمی بین هنری کویل (Henry Cavill) و آرمی همر (Armie Hammer)، فضاسازی دهه شصتی و کارگردانی پر زرق و برق ریچی شدهاند. نکته جالب اینجاست که حتی تارانتینو با تمام انتقاداتش، نتوانست بازی کویل را نادیده بگیرد و او را «فوقالعاده» خواند. به نظر میرسد «مردی از یو.ان.سی.ال.ای.» فیلمی است که یا عاشقش میشوید یا از نیمه به بعد رهایش میکنید، اما در هر صورت، نمیتوانید جذابیت ستاره اصلیاش را انکار کنید.
منبع: Fandomwire