مارتین اسکورسیزی در مصاحبهای با GQ فاش کرد که ساخت «جزیرهی شاتر» (۲۰۱۰) یک پشیمانی در کارنامهی اوست، زیرا احساس میکرد در آن فیلم «صدای هنری» خود را گم کرده است. او میگوید این فیلم نتیجهی مستقیم فشار پس از بردن اسکار برای «رفتگان» بود.
این کارگردان ۸۲ ساله توضیح داد که در آن مقطع، باید به جای تسلیم شدن به سیستم استودیویی، پروژهی مورد علاقهی خود «سکوت» (که در سال ۲۰۱۶ ساخته شد) را دنبال میکرد. «جزیرهی شاتر» که با لئوناردو دیکاپریو ساخته شد، به یک موفقیت بزرگ تجاری بدل گشت، اما تجربهی کار با استودیو (میرامکسِ هاروی واینستین) آنقدر برای اسکورسیزی تلخ بود که او آن را «آخرین فیلم استودیویی» خود نامید.
اسکورسیزی پیشتر نیز از دخالتهای استودیویی در «هوانورد» (۲۰۰۴) گلایه کرده و گفته بود: «اگر فیلم ساختن اینگونه است، دیگر نمیسازم.»
منتقدان نیز همواره «جزیرهی شاتر» را اثری متفاوت در کارنامهی اسکورسیزی دانستهاند. این فیلم، برخلاف آثار کلاسیک او که «کاوش شخصیت» هستند (مانند «راننده تاکسی»)، یک تریلر روانشناختی هالیوودی است که بیشتر بر تعلیق و یک پیچش داستانی بزرگ (Plot Twist) بنا شده است. دیالوگهای فیلم به جای ماندگار بودن، بیشتر در خدمت پیشبرد داستان بودند و آن «امضای اسکورسیزی» در آن کمتر دیده میشد.
اگرچه فیلم در ایجاد اتمسفر تاریک و کلاستروفوبیک موفق بود، اما خود اسکورسیزی معتقد است این فیلم او را از مسیر اصلیاش دور کرد. او پس از آن به سراغ «گرگ وال استریت» رفت و سپس با «سکوت» به سینمای شخصی خود بازگشت.
رسانه فندوموایر (به نقل از GQ و نیویورک تایمز)