اثری سیاه‌نما و در عین حال طنزآمیز از برادران کوئن، Fargo داستان جنایتی ساده اما به‌شدت بی‌منطق را در پس‌زمینه‌ی زمستانی مینه‌سوتا روایت می‌کند. فیلم با ترکیبی از خشونت، کمدی تلخ و فضای بومی منحصربه‌فرد، جهانی خلق می‌کند که در آن، تصمیمات اشتباه به نتایج فاجعه‌بار منتهی می‌شوند. اجرای درخشان فرانسیس مک‌دورمند در نقش پلیسی باردار و زیرک، عمق انسانی خاصی به روایت می‌بخشد. شخصیت‌پردازی‌های دقیق، فیلمنامه‌ای موجز و کارگردانی منظم، این اثر را به یکی از نمونه‌های شاخص ژانر نئو-نوآر تبدیل کرده‌اند. تصویرسازی بصری با قاب‌های برفی و سکوت سنگین محیط، حس تنهایی و سردی درون شخصیت‌ها را بازتاب می‌دهد. فیلم موفق به دریافت دو جایزه اسکار شد و همچنان یکی از ماندگارترین آثار مستقل دهه ۹۰ شناخته می‌شود. «فارگو» جنایتی معمولی را به داستانی عمیق، عجیب و فراموش‌نشدنی بدل می‌کند.