پَنسی، زنی میانسال ساکن شهر لندن است که از افسردگی مزمن، اضطراب شدید و خشمی فراگیر و کنترل‌نشده رنج می‌برد. او نسبت به کوچکترین توهین‌های احتمالی یا رفتارهای ناخوشایند دیگران، حتی اگر عمدی نباشند، بسیار حساس است و همیشه در آستانه‌ی از کوره در رفتن و بروز خشمی شدید قرار دارد. او بی‌وقفه و با بی‌رحمی از همسر آرام و صبورش، کِرتلی، و پسر بزرگسال گوشه‌گیر و درونگرایشان، موزِس، انتقاد می‌کند، تا جایی که آن‌ها دیگر حتی زحمت بحث کردن یا دفاع از خود را به خود نمی‌دهند. پنسی به راحتی با غریبه‌ها و فروشندگان در مغازه‌ها وارد دعوا می‌شود و ایرادات بی‌شمار دنیا را با صدای بلند برای هر کسی که حاضر به گوش دادن باشد، به ویژه خواهر خوش‌مشرب و مثبت‌اندیشش شانتل، برمی‌شمارد.