فیلم «هت تریک» به نویسندگی و کارگردانی رامتین لوافی، درامی روان‌شناختی و مینیمال است که با فضایی محدود، دیالوگ‌محور و تنش‌زده، به بررسی مرزهای اخلاق، رازداری و اعتماد در روابط انسانی می‌پردازد. روایت از یک تصادف شروع می‌شود؛ چهار نفر—دو زوج جوان—در راه بازگشت از مهمانی شبانه، با چیزی برخورد می‌کنند اما تصمیم می‌گیرند بدون توقف از صحنه بگریزند. برای مشورت و پنهان‌کاری، به خانه رها (ماهور الوند) می‌روند؛ جایی که زمان، مکان و اضطراب، بستری می‌سازد برای افشای رازهایی ناگفته. فرزاد (امیر جدیدی)، لیدا (پریناز ایزدیار)، کیوان (صابر ابر) و رها، هرکدام لایه‌ای از دروغ، پنهان‌کاری یا دوگانگی در روابط‌شان دارند که در جریان یک شب پرتنش، به تقابل‌های آشکار بدل می‌شود. فیلم در ساختاری شبیه به تئاتر، با دیالوگ‌هایی دقیق و فضایی ایزوله، نگاهی ژرف به مفاهیم اعتماد، وجدان، قضاوت و ریزش مرزهای اخلاقی دارد. «هت تریک» نمونه‌ای درخشان از سینمای شخصیت‌محور و موقعیت‌محور ایرانی است که با بازی‌های درخشان و کارگردانی حساب‌شده، مورد تحسین منتقدان قرار گرفت.