«ناپلئون دینامیت» با فضایی سرد و سبک تصویری ساده، قصه نوجوانی غیرعادی را روایت می‌کند که هیچ‌جوره در قالب‌های رایج نمی‌گنجد. این فیلم مستقل، با بودجه‌ای اندک و بازیگران ناآشنا، به اثری متفاوت در سینمای کالت بدل شده است. شخصیت اصلی، با بی‌خیالی خاص و نگاه‌هایی تهی، در دنیایی غریب اما واقعی قدم می‌زند؛ دنیایی که هیچ‌کس در آن قهرمان نیست، اما همه برای معنا یافتن تلاش می‌کنند. جان هدر با بازی مینیمال و چهره‌ای بی‌احساس، موفق می‌شود تصویری ماندگار از نوعی تنهایی معاصر بسازد. فیلم، ترکیبی از طنز خشک، دیالوگ‌های غیرمنتظره و صحنه‌هایی است که میان خنده و تأمل سرگردان‌اند. «ناپلئون دینامیت» اثری‌ست که قوانین ژانر را زیر پا می‌گذارد و در سکوت‌های عجیب و رفتارهای ناهم‌خوان، معنایی تازه از بلوغ و هویت ارائه می‌دهد.