فیلم Nine Queens (2000) یک بازی هوشمندانه میان فریب، اعتماد و غافلگیری است که تماشاگر را درست مثل مهرهای در شطرنج، آرامآرام به دل نقشهای پیچیده میکشاند. روایت با ریتمی سریع اما حسابشده پیش میرود و هر گفتوگو لایهای تازه به داستان اضافه میکند، بیآنکه چیزی را لو بدهد. فضای شهری، پرتنش و زنده است؛ جایی که همهچیز میتواند در یک لحظه زیر و رو شود. شخصیتها خاکستری و قابلباورند و تصمیمهای آنها مدام مرز میان سادهدلی و زیرکی را جابهجا میکند. کارگردانی دقیق، دیالوگهای تیز و جزئیات ظریف، تجربهای میسازند که بیش از یک فیلم جنایی معمولی است؛ یک معمای اجتماعی درباره طمع، شانس و هوش بقا. این اثر ذهن تو را تا آخرین لحظه بیدار نگه میدارد و بعد هم رها نمیکند.